English|Polski
Έμβλημα Κυπριακής ΔημοκρατίαςΠρεσβεία της Κυπριακής Δημοκρατίας στη ΒαρσοβίαΛογότυπο Υπουργείου Εξωτερικών

Αρχική Σελίδα | Συνήθεις Ερωτήσεις | Χάρτης Πλοήγησης | Συνδέσεις | Επικοινωνία
Αναζήτηση:  
Αναζήτηση
Ειδική Αναζήτηση            

Ιστορία της Κύπρου


English Polska
ΕκτύπωσηΕκτύπωση




Τα πρώτα ευρήματα πολιτισμού στο νησί χρονολογούνται από την 9η χιλιετία π.Χ. (Πρώιμη φάση της Ακεραμικής Νεολιθικής περιόδου). Η Κύπρος εξελίχθηκε σε σημαντικό κέντρο ελληνικού πολιτισμού με την εγκατάσταση των Ελλήνων Μυκηναίων-Αχαιών,
μεταξύ του 13ου και του 11ου αιώνα π.Χ. οι οποίοι έφεραν μαζί τους τη γλώσσα και τον πολιτισμό τους και καθόρισαν, από τότε, αποφασιστικά την πολιτιστική ταυτότητα του νησιού. Στα μέσα του 9ου αιώνα π.Χ. άρχισαν να φτάνουν στην Κύπρο Φοίνικες έποικοι, οι οποίοι συγκεντρώθηκαν, κυρίως, στην παραλιακή πόλη του Κιτίου. Ακολούθησαν κατακτητές όπως οι Ασσύριοι, οι Αιγύπτιοι και οι Πέρσες (8ος - 4ος αιώνας π.Χ.). Από το 30 π.Χ. μέχρι το 330 μ.Χ. η Κύπρος υπάγεται στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Τότε, διαδόθηκε ο Χριστιανισμός στο νησί.

Ωστόσο, το νησί κατόρθωσε να διατηρήσει την ελληνική του ταυτότητα και η εθνική του κληρονομιά ενισχύθηκε όταν έγινε ένα από τα σημαντικότερα κέντρα της Αυτοκρατορίας των Πτολεμαίων της Αιγύπτου κατά την Ελληνιστική περίοδο (310-30 π.Χ.) και αργότερα του ελληνορθόδοξου κόσμου του Βυζαντίου (330-1191 μ.Χ.). Η ελληνική γλώσσα και ο ελληνικός πολιτισμός επικράτησαν δια μέσου των αιώνων που ακολούθησαν, παρά το γεγονός ότι η Κύπρος περιήλθε διαδοχικά στην κυριαρχία ξένων κατακτητών, του Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου και του Τάγματος των Ναϊτών Ιπποτών (1191-1192), των Φράγκων Λουζινιανών (1192-1489), των Ενετών (1489-1571), των Οθωμανών Τούρκων (1571-1878) και των Βρετανών (1878-1960).

Οι Ελληνοκύπριοι διεξήγαγαν απελευθερωτικό αγώνα ενάντια στη Βρετανική αποικιοκρατία από το 1955 μέχρι το 1959. Το 1960 η Κύπρος απέκτησε την ανεξαρτησία της και ανακηρύχθηκε σε συνταγματική Δημοκρατία. Στο πλαίσιο των Συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου, η Ελλάδα, η Τουρκία και η Βρετανία ορίζονταν ως εγγυήτριες δυνάμεις της ανεξαρτησίας της χώρας, ενώ η Βρετανία θα διατηρούσε στο νησί δύο κυρίαρχες βάσεις. Οι βρετανικές στρατιωτικές βάσεις στο νησί, η μία στο Ακρωτήρι/Επισκοπή και η άλλη στη Δεκέλεια, καλύπτουν το 2,7% του εδάφους.

Σύμφωνα με το Σύνταγμα της Κυπριακής Δημοκρατίας, η πολιτική εξουσία θα μοιραζόταν μεταξύ των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων με αναλογία 7:3. Αυτό έδωσε στην τουρκοκυπριακή κοινότητα (18% του πληθυσμού) δικαιώματα συμμετοχής στη Δημόσια Υπηρεσία κατά 30%. Επιπρόσθετα, δόθηκαν στην τουρκοκυπριακή κοινότητα δικαιώματα αρνησικυρίας σε σημαντικά θέματα.

Οι σχέσεις μεταξύ των δύο κοινοτήτων υπήρξαν για αιώνες ειρηνικές και φιλικές. Ωστόσο, συγκεκριμένες πρόνοιες των Συμφωνιών Ζυρίχης-Λονδίνου και του Συντάγματος του 1960 (οι οποίες είχαν επιβληθεί στο λαό της Κύπρου), έμελλε να αποδειχθούν αιτία εσωτερικών προστριβών και εξωτερικών παρεμβάσεων. Το ίδιο το Σύνταγμα καλλιέργησε τις διαφορές μεταξύ Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, προωθώντας περισσότερο τις διαιρετικές παρά τις συνενωτικές τάσεις μεταξύ των δύο κοινοτήτων. Οι Ελληνοκύπριοι είχαν όλη την καλή θέληση να ενδυναμώσουν την ενότητα του κράτους, όμως η τουρκοκυπριακή ηγεσία, με την έντονη παρότρυνση και καθοδήγηση της Τουρκίας, επεδίωκε τον εθνικό διαχωρισμό και τη γεωγραφική διχοτόμηση. Αυτό αποτέλεσε την απαρχή διακοινοτικών ταραχών μεταξύ του 1963 και 1967 που οδήγησαν σε αεροπορικούς βομβαρδισμούς εκ μέρους της Τουρκίας καθώς και απειλές ότι θα εισβάλει στην Κύπρο. Το 1964, οι Τουρκοκύπριοι αποσύρθηκαν από την Κυβέρνηση, τη Βουλή των Αντιπροσώπων και τη Δημόσια Υπηρεσία.

Από το 1968 ως το 1974 διεξάγονταν διακοινοτικές συνομιλίες για την επίτευξη λύσης υπό την αιγίδα των Ηνωμένων Εθνών. Η διακοινοτική ένταση μειώθηκε και σταδιακά η βία εξαλείφθηκε κατά την περίοδο αυτή.

Η Ειρηνευτική Δύναμη των Ηνωμένων Εθνών (που αποτελείται σήμερα από λιγότερο από 1.000 στρατιώτες) εγκαθιδρύθηκε στην Κύπρο το 1964 μετά από τις διακοινοτικές ταραχές του Δεκεμβρίου του 1963 και τις τουρκικές απειλές για εισβολή. Κύριο της καθήκον, σήμερα, είναι η επιτήρηση της νεκρής ζώνης και η διατήρηση της κατάπαυσης του πυρός, δεδομένου ότι περισσότεροι από 43.000 Τούρκοι στρατιώτες συνεχίζουν να κατέχουν το βόρειο τμήμα του νησιού, μετά την τουρκική εισβολή του 1974.



/Πηγή: Η Κύπρος με μια ματιά, Έκδοση του Γραφείου Τύπου και Πληροφοριών της Κυπριακής Δημοκρατίας, 2011/



Show details for Έγγραφα:Έγγραφα:

(1) Κύπρος - Ιστορική Επισκόπηση(1) Κύπρος - Ιστορική Επισκόπηση
(2) Κυπριακή Δημοκρατία - Από το 1960 μέχρι σήμερα(2) Κυπριακή Δημοκρατία - Από το 1960 μέχρι σήμερα
(3) 1960-2012 - 52 Χρόνια Κυπριακής Δημοκρατίας(3) 1960-2012 - 52 Χρόνια Κυπριακής Δημοκρατίας





Αρχή Σελίδας

Καλύτερη απεικόνιση με ανάλυση οθόνης 1024 x 768

© 2007 - 2024 Κυπριακή Δημοκρατία, Υπουργείο Εξωτερικών,
Πρεσβεία της Κυπριακής Δημοκρατίας στη Βαρσοβία
Αρχική Σελίδα | Κυβερνητική Πύλη Διαδικτύου | Αποποίηση | Υπεύθυνος Σελίδας